ACOSO ESCOLAR - MEDIADORES ESCOLARES .-

La Voz de Galicia -  - ACOSO ESCOLAR .-    Case 500 escolares fan de mediadores para evitar agresións como a de Palma.    O programa implantado en 30 centros atalla pequenos conflitos para que non crezan.  A Voz de Galicia Tamara Montero Santiago / A Voz - 11/10/2016    Diálogo, consenso, xustiza. Son os tres alicerces sobre os que traballan case 500 escolares galegos, que se converteron nese terceiro punto de vista neutral tan necesario cando os ánimos caldéanse. Son adolescentes comprometidos, con capacidade para escoitar e á vez elocuentes e que foron formados para mediar nos pequenos conflitos entre compañeiros, que poden enquistarse ata tal punto que se producen agresións.   A última, a brutal malleira a unha alumna de Palma no recreo. «Son esas pequenas cousas ás que ás veces os adultos non lles damos a importancia que deberiamos e poden ir a máis». Explícao Adelino Pouse, director do IES Xulián Magariños de Negreira, cuxa primeira promoción de mediadores foi formada fai un lustro e que na actualidade conta con 24.    Pouse tamén se enorgullece de que un programa que comezou nun centro estendeuse por toda a comunidade, ata o punto de que hoxe son case 30 centros os que participan nesta iniciativa, cunha media de 15 alumnos mediadores en cada un. Segundo os cálculos de Adelino Pouse, ao redor de 450 mozos forman parte dun programa que non é exclusivo de Galicia nin tampouco da educación: a Xustiza tamén está apostando pola mediación como vía de resolución de conflitos.     Como funciona? «Cando hai un conflito, quen pide voluntariamente que interveña un mediador son os que están non conflito, ninguén lles impón o servizo, aínda que si o podemos recomendar», explica Adelino Pouse, que tamén exerce de portavoz da Rede Galega de Centros pola Convivencia Positiva, recientemente premiada polo seu labor.  «Cando hai un conflito e chegan á xefatura, somos nós os que lles propoñemos que ese problema pode ser resolto por mediación» e son eles os que toman a decisión. O programa funciona tan ben que «ás veces son eles mesmos os que van á coordinadora e piden a intervención». Ponse en marcha o servizo: escóllese a dúas persoas co perfil adecuado para que actúen. «Falan coas dúas partes por separado e despois reúnenas». Tralo diálogo, proponse unha solución. Si os estudantes enfrontados acéptana, asinan un compromiso de cumprimento e fáiselles un seguimiento. Si non se cumpre o acordado, intervén a jefatura de estudos. «Cando asinan algo diante dous seus compañeiros cumpren máis que cando llo dicimos os adultos». Si o conflito se recrudece, si trátase dunha agresión ou dun caso de acoso, hai outros protocolos que se poñen en marcha.     Non é o único programa para previr conflitos que hai en marcha en Galicia. O IES de Fisterra comezou hai tres anos co programa de cibermentores, que son estudantes que bruxulean nas redes para alertar de posibles situacións de acoso. «Normalmente son eles os que avisan ou ao mellor avísaos un compañeiro». Baséase na mesma relación de confianza que o programa de mediadores: si un adolescente ten un problema, o máis probable é que llo conte antes a alguén da súa idade que a un adulto. E tamén fan recomendaciones aos seus compañeiro..  - -      La Voz de Galicia Galicia     «Falei co acosador e ao principio mirou para outro lado» El instituto de Brión inició hace dos años un programa para combatir el «bullying»   T. Montero Santiago / La Voz 11/10/2016     Quizá no tenga nada que ver, pero en el IES de Brión ahora apenas desaparecen cosas. Las chaquetas permanecen olvidadas en los percheros tanto tiempo que la vicedirectora, Ana Santos, entre risas dice que cualquier día tienen que montar un mercadillo.  Quizá el mayor respeto a la propiedad ajena no tenga nada que ver con el programa que hace dos años inició el centro. O sí. «O ambiente mellorou bastante». Lo cuenta Paulo. Él es una de las piezas clave del mecanismo que ha frenado el acoso. Es tutor. Una especie de hermano mayor para los de primer curso, abrumados por el cambio. Y, a veces, ya machacados por situaciones de maltrato y acoso desde el colegio.   «Había unha nena na miña clase de primaria coa que se metían dende pequenos». Ana es una de las que han tenido un hermano mayor en el centro. «Insultábana polo seu físico, polas cousas que facía mal». Antón, tutor, es vehemente. Tuvo que lidiar con un problema de insultos. «Púxenme en contacto co titor de quen insultaba, falamos e cortouse de raíz». Otros dos de sus compañeros tutores han pasado por lo mismo. Como Christian. «Non paraban de meterse co meu titorizado porque estaba gordo». Actuó. «A primeira vez que falei co acosador mirou para outro lado e mandoume a tomar vento». Pero no se rindió. «A segunda vez púxenme máis serio e decidiu parar».   A Ángela, que fue tutorizada, le sirvió para relacionarse más allá de su clase.  El hermano pequeño de Aaron también tuvo que enfrentarse a acosadores. «Empurrábano, metíanse con el porque era tímido e porque estudaba e chamábano chapón». Se solucionó sin tener que llegar a la jefatura de estudios, que es el objetivo de este plan.   «A min paréceme máis grave o acoso verbal -tercia Adrián-, insultos, mofas, motes», más común que el acoso físico porque «non deixa rastro», explica Aaron.    Saleta pone el dedo en la llaga: «Hai xente que non insulta pero que non intenta paralo». Terminar con esa omertá, con ese silencio cómplice, es otra de las claves de la lucha contra el acoso. «Puxémolo en marcha porque queriamos que aos rapaces a secundaria lles fora mellor», termina Carla. Y va tan bien que el colegio de Pedrouzos, del que llegan buena parte de los alumnos de secundaria, ya está trabajando en iniciar el suyo.  -La Voz de Galicia.-