Ditame do TSXG

        O punto do decreto do plurilingüismo que a Constitución tombou.

    O ditame do TSXG sobre o decreto do plurilingüismo di que a consulta vinculante aos pais vulnera a configuración do dereito fundamental á educación que recolle o artigo 27.5 da Carta Magna

 la voz 25 de novembro de 2012               

A sentenza que anula dúas dos puntos máis polémicos do decreto do plurilingüismo asegura que a Constitución recoñece aos pais unha esfera de elección na formación relixiosa e moral. Pero nada di de que os seus fillos reciban educación na lingua que prefiren.

Semellanza coa lei | Aconsellable, pero non ilegal. Varios dos puntos recorridos pola Mesa, a CIG e Queremos Galego refírense a que o decreto non é fiel á Lei de Normalización Lingüística de 1983. Díxoo o Consello Consultivo no seu informe e dino os demandantes, en aspectos como falar de dinamización lingüística e non de normalización. Recoñece a sentenza que pode ser aconsellable, pero non facelo tampouco é ilegal.

Pregunta determinante | Función de Educación. A sentenza asegura que dar carácter determinante á consulta aos familiares para fixar a lingua materna predominante «vulnera a configuración do dereito fundamental á educación» que recolle o artigo 27.5 da Constitución. Se o profesor usa na aula a lingua resultado da pregunta aos proxenitores está a darse unha «abdicación da potestade de ordenación xeral do ensino». E é que o dereito á educación que recolle a Constitución en ningún momento implica que estea condicionado pola opción que teñen os interesados, neste caso os pais, pola lingua docente. De feito, a Carta Magna só recoñece esta opción no caso da formación relixiosa ou moral, pero non na lingua. Isto non quere dicir que os pais non teñan dereito a opinar. No decreto do bipartito, por exemplo, o idioma a usar era unha decisión do claustro, pero tendo en conta o mapa sociolingüístico de Galicia, os datos estatísticos oficiais e a información dos pais.

Liberdade de elixir idioma | Só na universidade. O segundo punto anulado polo Tribunal Superior de Galicia é a liberdade para que o alumno se exprese de forma oral e escrita na lingua oficial que prefira, un dereito que si resulta xustificado no nivel universitario. Non así no ensino obrigatorio, e o TSXG esgrime unha tripla perspectiva para declaralo inválido. A primeira é que a Lei de Normalización di que o galego será con carácter xeral o vehículo de comunicación no ensino, algo que vai en contra do feito de que o alumno fale no idioma que prefira. O segundo motivo é que a lingua no ensino non é algo que estea condicionado pola liberdade de opción do interesado; e o terceiro porque vai en contra novamente da Lei de Normalización, que obriga ao fomento progresivo do galego no ensino.

Plan de normalización | Non vinculante. A pesar de ser aprobado por unanimidade no Parlamento galego, o TSXG considera que ao non ter rango de lei, non pode darse a este plan un valor normativo.

La Voz Galicia.-